Αρεταίος Μπεζάνης: “Μου αρέσει πολύ να πειραματίζομαι. Δεν κυνηγάω την ομοιογένεια και το αποτέλεσμα, απολαμβάνω τη διαδικασία”

“Έχω αρχίσει να πειραματίζομαι με τη μετάφραση. Αυτό το διάστημα δουλεύω πάνω σε έργα των Ismail Kadare και Sarah Kane. Ταυτόχρονα ετοιμάζω το νέο μου βιβλίο ποίησης το οποίο θα κυκλοφορήσει, εάν όλα πάνε καλά, το 2023”

https://m.facebook.com/aris.wesley.9 https://www.instagram.com/aretwesley

Σε ποιά ηλικία ξεκίνησες να γράφεις; Σοβαρά ασχολούμαι τα 3 τελευταία χρόνια. Γενικότερα όμως, νομίζω πως γράφω από τη στιγμή που έμαθα να γράφω. Θυμάμαι όταν ήμουν στο δημοτικό,  επτά-οκτώ χρονών, έγραφα παραμύθια και τα εικονογραφούσα κιόλας. Στην πέμπτη δημοτικού, μου έχει μείνει σαν εικόνα, έγραψα το πρώτο μου μικρό ποίημα σε στίχο. Το έδωσα στον καθηγητή μουσικής και προσπαθήσαμε να το μελοποιήσουμε με τρομερή αποτυχία. Ο μόνος στίχος που θυμάμαι είναι η φράση: “είμαι μόνο εννιά”.

Ποιά λέξη σε εκφράζει ως συγγραφέα; Όταν ακούω τη λέξη συγγραφέας ή ποιητής νιώθω πολύ μικρός. Δεν ξέρω ποια λέξη με εκφράζει ως συγγραφέα γιατί δεν ξέρω αν είμαι συγγραφέας. Αυτό που ξέρω, είναι πως γράφω. Είμαι ένας άνθρωπος που γράφει. Η πρώτη λέξη λοιπόν που μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι τη γραφή μου, είναι ο πειραματισμός. Μου αρέσει πολύ να πειραματίζομαι με διάφορους τρόπους, ύφη, διαδικασίες. Αυτό είναι φανερό στα τελευταία ποιήματά μου καθώς δεν μοιάζουν σε τίποτα με τα πρώτα. Δεν κυνηγάω την ομοιογένεια και το αποτέλεσμα, απολαμβάνω τη διαδικασία.

Νοιώθεις την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; Δεν ξέρω αν θα το ονόμαζα έμπνευση. Μάλλον θα το ονόμαζα δράση-αντίδραση. Συνήθως για να γράψω, παίρνω κάποια ερεθίσματα από τη φύση, από κάποιο βιβλίο, από ανθρώπους, ήχους και αντιδρώ σε αυτά γράφοντας. Εάν υπάρχει αυτό που λέμε “έμπνευση”, βρίσκεται παντού γύρω μας.

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου; Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου ελάττωμα; Είμαι ένας άνθρωπος οργανωτικός, φιλόδοξος και τελειομανής. Απολαμβάνω τη μοναχικότητά και την αναμέτρηση με τον εαυτό μου. Τα μεγαλύτερά μου ελαττώματα είναι δύο. Το πρώτο είναι πως βαριέμαι εύκολα και έτσι αναζητώ συνέχεια το καινούργιο και το διαφορετικό, στην τέχνη και τη ζωή μου. Το δεύτερο είναι πως πολλές φορές βάζω στην άκρη το παρόν, μένοντας προσκολλημένος στο παρελθόν ή προσμένοντας διακαώς το μέλλον. Ίσως για αυτό ασχολούμαι με την ποίηση. Όπως λέει ο Τάκης Σινόπουλος στην ποίηση της ποίησης, το «ποίημα ποτέ δεν είναι παρόν. Είναι μονάχα παρελθόν και μέλλον. Ανάμνηση και προσμονή. Απουσία από τα πράγματα και προβολή σε μια πραγματικότητα που υπήρξε ή θα υπάρξει κάποτε μέσα σε μια άξαφνη στιγμή που θάναι τότε όλος ο χρόνος.»

Ποιά είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Έχω αρχίσει να πειραματίζομαι με τη μετάφραση. Αυτό το διάστημα δουλεύω πάνω σε έργα των Ismail Kadare και Sarah Kane. Ταυτόχρονα ετοιμάζω το νέο μου βιβλίο ποίησης το οποίο θα κυκλοφορήσει, εάν όλα πάνε καλά, το 2023.

Σύντομο βιογραφικό.

Ο Αρεταίος Μπεζάνης γεννήθηκε το 1999. Μεγάλωσε στο Μεταξουργείο. Σπουδάζει διοίκηση επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στη δραματική σχολή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας.
Το Μάιο του 2021 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή “Καστανόξανθες Πεταλούδες” από τις εκδόσεις “Οδός Πανός” για την οποία γράφτηκαν κριτικές στο Βήμα της Κυριακής και σε διάφορες ιστοσελίδες (δρόμος ποίησης, booksandstyle).Το Δεκέμβρη του 2021 έλαβε μέρος στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Πάτρας. Ποιήματα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευθεί  σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά (Φρέαρ, Ποιείν, Χάρτης, Κέφαλος και CultureBook κ.α.)
Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς (Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνων, Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου κ.α.) και έχει συμμετάσχει σε ανθολογίες.